Παραδοσιακός γάμος στη Σαντορίνη

        Στην Σαντορίνη ο γάμος καθοριζόταν την Κυριακή. Σε αντίθεση με άλλες περιοχές το νυφικό κρεβάτι λάμβανε χώρα την Παρασκευή πριν τον γάμο και όχι την Πέμπτη. Το στρώσιμο του νυφικού κρεβατιού γινόταν από τις ελεύθερες γυναίκες και φίλες της νύφης οι οποίες έριχναν ρύζι πάνω στο κρεβάτι ώστε να αποκτήσει θεμέλια ο γάμος αυτός καθώς και κουφέτα ώστε το ζευγάρι να τεκνοποιήσει '' ένα γλυκό μεστό καρπό''.

        Την παραμονή του γάμου του, ο γαμπρός πήγαινε να κοιμηθεί μόνος στο σπίτι που θα έμενε με την σύζυγό του, ενώ εκείνη έπρεπε να πάει να τον ξυπνήσει τα χαράματα. Θεωρούσαν ότι έτσι το στοιχειό που υπήρχε στο σπίτι θα γνώριζε και θα συνήθιζε την παρουσία του γαμπρού και της νύφης, που θα έμεναν πλέον εκεί.

        Το επόμενο πρωί οι μουσικοί θα συνόδευαν τον γαμπρό από το νυφικό σπίτι στο πατρικό της νύφης όπου έμενε ακόμα εκείνη για να πάνε μαζί στην εκκλησία. Στο πατρικό της νύφης ο παπάς έπαιρνε μόνο τον κουμπάρο και με την συνοδεία του χωριού πήγαιναν σε ένα αμπέλι, πήγαινε σε μια ''αθηριά'' αμπελιά και λέγοντας προσευχή έκοβε τρία κλαδιά που έπρεπε να είναι καρπερά και έφτιαχνε τα στέφανα για τον γάμο. Τα ευλογούσε και τα έδινε στον κουμπάρο. Από την μεριά του ο κουμπάρος έπρεπε να δώσει στον παπά ένα μπουκάλι γλυκό κρασί ώστε να ραντίσουν τον καρπό από όπου πήραν τα κλαδιά. Έτσι θα ήταν η ζωή του νιόπαντρου ζευγαριού γλυκιά και καρπερή. Έπειτα ο κουμπάρος έπρεπε να σπάσει το άδειο μπουκάλι. Καθ' όλη την διάρκεια της τελετής αυτής οι παρευρισκόμενοι έδιναν ευχές για το ζευγάρι.

        Μετά την τέλεση του γάμου το ζευγάρι έπαιρνε τα στέφανα αυτά και τα έκρυβε κάτω από το νυφικό κρεβάτι όπου έπρεπε να μείνουν για πάντα.

        Πάντα στον παραδοσιακό γάμο της Σαντορίνης η μουσική συνοδεία έπαιζε και παίζει σημαντικό ρόλο, έτσι η επιστροφή από την εκκλησία γινόταν υπό τους ήχους βιολιών και κλαρίνων μαζί με βαρελότα και καμπάνες. Όταν η πομπή έφτανε στο νέο σπίτι του ζευγαριού εκεί κερνούσαν τους καλεσμένους με κουφέτα και έπειτα ο παπάς έκανε αγιασμό.