Ηρώ και Λέανδρος

        Μία από τς πιο γνωστές ιστορίες αγάπης σε όλον τον κόσμο είναι η τραγική ιστορία της Ηρώς και του Λεάνδρου η οποία αποτέλεσε για χρόνια πηγή έπμνευσης για πολλούς κορυφαίους ποιητές και συγγραφείς.

        Η Ηρώ ζούσε στην Συστό μια πόλη στις ευρωπαικές ακτές του Ελλησπόντου και ήταν ιέρεια της θεάς Αφροδίτης. Ο Λέανδρος από την άλλη ήταν ένας νεαρός που ζούσε στην απέναντι από την Συστό όχθη, στην πόλη της Αβύδου και ο οποίος είχε ερωτευτεί τόσο πολύ την Ηρώ που κάθε βράδυ κολυμπούσε για χάρη της από την μία όχθη του Ελλήσποντου στην άλλη για να την συναντήσει και να είναι μαζί της μέχρι τα ξημερώματα όπου έπαιρνε πάλι τον δρόμο της επιστροφής.Κάθε βράδυ μάλιστα η παραμάνα της Ηρώς άναβε ένα λυχνάρι στο παράθυρο του πύργου ώστε να είναι ο οδηγός για τον Λέανδρο. Αυτό γινόταν καθ'όλη την διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού όπου ο καιρός ευνοούσε τον νέο για να κάνει το εγχείρημά του. Όταν ήρθε ο χειμώνας όμως οι δύο ερωτευμένοι γνώριζαν ότι θα ήταν δύσκολο για τον Λέανδρο να κολυμπάει το βράδυ έτσι έδωσαν όρκους ότι θα περίμεναν μέχρι την άνοιξη για να ξανανταμώσουν.

        Ωστόσο είτε από την συνήθεια της παραμάνας να ανάβει το λυχνάρι κάθε βράδυ είτε ακόμα από τον έρωτα της νεαρής ιέρειας για να ξαναδεί τον αγαπημένο της το λυχνάρι είχε ανάψει ένα βράδυ και ο Λέανδρος θεώρησε ότι η αγαπημένη του ήθελε να τον δεί. Αποφάσισε να κολυμπήσει ξανά προς εκείνη στα παγωμένα νερά. Το λυχνάρι όμως έσβησε από τον δυνατό αέρα και ο Λέανδρος αποπροσανατολισμένος πνίγηκε στα νερά του Ελλησπόντου. Όταν το πτώμα του ξεβράστηκε στη Συστό η Ηρώ τρελαμένη από τον πόνο αγκάλιασε τον αγαπημένο της και πνίγηκε μαζί του. Τα πτώματά τους θάφτηκαν μαζί.