Αριάδνη – Θησέας - Διόνυσος

        Ο νεαρός Αθηναίος Θησέας έπρεπε να σκοτώσει τον Μινώταυρο της Κρήτης για να γλιτώσει τους Αθηναίους από τις ανθρωποθυσίες. 'Όταν έφτασε στην Κρήτη γνώρισε την νεαρή κόρη του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα,την Αριάδνη. Εκείνη τον ερωτεύτηκε και τον βοήθησε να μπορέσει να βγεί ζωντανός από το λαβύρυνθο με το γνωστό μίτο της Αριάδνης. Μετά την επιτυχία του Θησέα και την βοήθεια της Αριάδνης εκείνη αποφάσισε να τον ακολουθήσει στην Αθήνα και να γίνει γυναίκα του.

        Καθ'οδόν προς την Αθήνα κοντά στη Νάξο ο θεός Απόλλωνας εμφανίστηκε σε όραμα του Θησέα και του ζήτησε να αφήσει την Αριάδνη στο νησί διότι εκείνη προορίζεται να γίνει η γυναίκα του θεού. Ο Θησέας ακολούθησε την διαταγή του θεού και η Αριάδνη παρέμεινε στο νησί της Νάξου. Από την απελπισία της και την στενοχώρια της σύμφωνα με τον μύθο πέθανε ή έπεσε σε ύπνο βαθύ. Ο θεός Απόλλωνας την ξύπνησε όμως και την έκανε γυναίκα του και οι ώρες της χάρισαν χρυσό στεφάνι φτιαγμένο από τον ίδιο τον Ήφαιστο. Η αθάνατη πλέον Αριάδνη ξέχασε τον πόνο της εγκατάληψης από τον Θησέα και αφέθηκε στον έρωτα του Απόλλωνα που ήταν ο σύζυγος της.

        Στο νησί που διαδραματίστηκαν τα σημαντικότερα γεγονότα για την Αριάδνη, την Νάξο γιορτάζονται τόσο θάνατος όσο και η αναγέννηση και η ανάληψη της Αριάδνης στον Όλυμπο. Από τη μία δίνονταν θυσίες για τον θάνατό της και από την άλλη υπήρχαν γιορτές για τον γάμο της.

        Σύμφωνα με κάποιους μύθους η Αριάδνη είχε κάνει παιδιά με τον Θησέα αλλά και με τον Θεό, ενώ έχει και την θέση της στον αστερισμό του Βόρειου Στεφάνου.

        Η ιστορία της έχει εμπνεύσει ανθρώπους όλων των τεχνών, τον πιό σύγχρονο Ρίτζαρντ Στράους ο οποίος συνέθεσε την όπερα ''Αριάδνη στη Νάξο''.